Dag 05 Weer naar Nijmegen

Als de trein pünktlich zou zijn geweest, was er niets te melden geweest. Maar toen we ruim op tijd op het Hbf stonden, bleek de trein al een kwartiertje over tijd. We stonden helemaal aan het begin van het perron om in rijtuig één in te stappen voor de gereserveerde zitplaats.

Zo’n ICE heeft veertien rijtuigen, dus een krappe 500m is een aardige schatting voor de lengte van de trein.

Inmiddels legde de machinist uit dat de reden voor de vertraging er in zat dat de voorruit niet was gepoetst en bij 200km/h is een goed zicht wel fijn. Eenmaal onderweg gaat de trein stilstaan.

Er is geen station, er blijkt iets te zijn warmgelopen. Zo’n lange reus zit waarschijnlijk vol sensoren. Al (niet) doende hebben we een halfuur vertraging opgelopen, waardoor de aansluiting in Osnabrück vervalt. Reizigers naar ‘Holland’ worden aangeraden nog “even” in deze trein te blijven en zo door te sjezen naar Duisburg. Daar is een goede aansluiting met de ICE naar Amsterdam.  Wij kunnen dan in Arnhem overstappen naar Nijmegen. 

Zo gezegd , zo gedaan. In Duisburg hebben we een halfuur over dat we willen benutten om een zitplaats te reserveren, maar dat kan zo kort tevoren niet meer. We stappen toch maar in de overvolle trein naar Amsterdam en besluiten ieder voor zich een plekje te zoeken. En dat lukt! Voor een uurtje worden we gescheiden, maar we zitten niet eens zo ver uit elkaar.  Ach het is maar voor even. 

Dick komt terecht bij een drietal heren, die een treinbotsing hebben meegemaakt bij Worms, waarbij hun ICE door een rangerende regiotrein van de baan werd gedrukt. Verder geen gewonden, maar wel 500 passagiers in bussen.

Deze ICE blijkt in Arnhem perfect aan te sluiten op de intercity naar Nijmegen en tegen vijven zijn we weer veilig thuis. In een heel schoon huis, want onze hulp is vandaag geweest.