Dag 05 Naar het Oosten

6 juli 2019 - Terschelling, Nederland

We keken naar buiten om te zien of het regende: droog! En omdat we toch wel graag naar het oosten wilden fietsen, de sprong gewaagd over het Polderpad dat rechtstreeks naar Oosterend voert.

Het Strypse Wyfke

Bij het Strypse Wyfke begint dat hobbelige pad. Vlak voor het eind sloeg de regen alsnog toe waardoor we half nat aan de koffie schoven in café De Boschplaat, waar Tony gelijk een cursus IPhone ten beste gaf aan een mevrouw met een te vol apparaat. 

Omdat het broedseizoen is, mag je niet echt de Boschplaat op. Je moet op het (fiets)pad blijven.  We rijden door tot het monument van Kapitein Rob een stripfiguur van tekenaar Kuhn, die zijn held in één van zijn verhalen op de Boschplaat situeerde met zijn schip De Vrijheid en zijn hond Skip. De bunker is er ook nog.

Het monument van Kapitein RobOp de bunker bij Kapitein Rob 

We fietsen verder naar het Heartbreak Hotel dat geheel in het teken staat van de vroege zestiger jaren en dus Elvis Presley.

Heartbreak HotelElvisOnze fietsen bij Hartbreak Hotel

We scoren hier soep en brood voor de tocht richting Kaap Hoorn. We passeren het monument van Sil de Strandjutter. Hij staat symbool voor de ziel van de Terschellinge. Hij is de grote broer van Arjen.

Monument van Sil de Strandjutter

We fietsen door naar Hoorn voor een bezoek aan de kerk en het omringende kerkhof, maar aan het klokgelui merken we dat er iets te doen is. We moeten achter het hek blijven. We zien hier ook de Sjouw, een bol die in een mast kan worden gehesen. Dat gebeurde op bepaalde momenten op de dag, zodat de veldwerkers konden zien hoe laat het was.

Kerkhof HoornHoornDe Sjouw

In Formerum wijzen bordjes ons naar de Boekenboer. Je gelooft je ogen niet, zo vol staat het hier met nostalgie boeken: havankjes, kameleon, Maigret, Winnetu. Tony koopt een Isabel Allende boek voor drie Euro. De uitbaatster heeft de zaak van vader overgenomen en zit midden tussen de boeken met een schriftje waarin ze haar inkomsten bijhoudt.

Boekenplein

Het laatste stuk fietsen we langs de drukke hoofdweg en passeren Formerumse molen, die Koffiemolen is gedoopt. Hoe diep kun je zinken.

Formerumse koffiemolen

Na 22km keren we weer in Kinnum. Toch wel wat zadelpijn, maar het went. Vanavond in Pura Vida gegeten. Een door jonge mensen gerund restaurant gebaseerd op licht voedsel en veel vega. Tony probeerde een seaweed burger, allemaal heel smakelijk.

In pura vida

Foto’s