Dag 17 La Seu d’Urgell

Het zou de hele dag regenen, maar dat viel erg mee. Na tienen was het min of meer droog. Reden genoeg om de kathedraal en het belendende kloostermuseum te bezoeken. De kerk is de grootste in zijn Romaanse soort in Catalunya. Wel lomp, zo voor de gotiek uit, maar in z’n eenvoud ook mooi. Wat helemaal verrassend was, was dat we Hesenaar René Olearnik in de kerk tegenkwamen. Hij was met een motorclub naar Spanje getoerd.

Het museum stond weer vol met mooie, en minder mooie, houten beelden van madonna’s met kind uit de 12e tot 14de eeuw. Er bloedde er geen een. Ook waren er enkele fresco’s, afgenomen uit in verval geraakte kapellen in de omgeving.

In La Seu is het vandaag markt. De koopwaar bestaat vooral uit stoffen, kleding, en landbouwproducten. Best gezellig in de kleine straatjes. 

Nu het droog was, wilden we ook nog wel een kijkje nemen aan de andere kant van het stadje. Van de dame bij de información hadden we een route gekregen naar het kasteel en de toren. We moesten daarvoor door de nieuwe stad lopen en aan de overkant van de Rio Valira zagen we een toren waarop de Catalaanse vlag fier wappert. Ook in La Seu veel nationalisme en hang naar zelfstandigheid.

Het was niet ver: ca. 20 minuten waarvan zeker 10 omhoog, dat wel. Uit de info bij de toren begrijpen we dat na de dood van de Habsburgse Koning Karel II in 1700 de hel losbarstte over de opvolging. Catalunya koos voor het Oostenrijkse Habsburgse huis, de anderen staten lieten zich heersen Lodewijk XIV via zijn kleinzoon Philips V. Via allerlei allianties in Europa werd voorkomen dat Lodewijk uiteindelijk Spanje erbij kreeg. Catalunya verloor al zijn zelfstandigheid en dat vinden zo nog steeds heel erg.....

Het iets lager gelegen enorme kasteel behoort tegenwoordig tot een chique hotelcomplex waar je voor 200EU per nacht kunt toeven. Van het kasteel zelf konden we weinig zien.

Eenmaal terug beneden, vonden we een leuk pad door het park langs de rivier naar een moderne kloostergalerij. Het was helaas gesloten. Net als het enorme complex, ooit seminarie, vlakbij ons hotel. Beetje onbegrijpelijk allemaal.

Inmiddels onze koffers ingepakt en gereserveerd voor het laatste diner in Noord-Spanje dit jaar, want morgen terug naar Paisos Bajos.