Dag 3: Toppunt van hunebed in Borger

Vandaag opnieuw tot halfnegen uitgeslapen en dan rustig ontbijten met de eitjes van de kippen van Fred en Trudy. En dan verder nergens naar toe hoeven. Dat is wat we vroeger vakantie noemden, en dat is blijkbaar niet veranderd.

Maar natuurlijk gaan we er vanochtend ook nog even op uit en bezoeken de Gasterse duinen met als prelude hunebed D10, want vanmiddag gaan we met zus naar Borger, waar ze het grootste hunebed van Nederland hebben liggen met daarnaast een heus Hunebedmuseum, Oertuin en Keientuin.

We weten het inmiddels wel: hunebedden zijn 5000 jaar oud en dienden als begraafplek voor de beter gesitueerden uit het Trechterbeker tijdperk. We leerden in het museum aan de hand van diorama’s en quizzen, dat de dichtheid van hunebedden hier in Drenthe hoog is, omdat er zoveel stenen liggen (uit Scandinavië). Ook de film was leerzaam. Archeologen lieten hun vondsten zien: speerpunten, bekers en sieraden, die men in de graven gevonden heeft. In de film werd ook een recent (gespeeld) lijk gevonden om het vergelijk met forensisch onderzoek te kunnen maken. Spannend!

Buiten het museum bevindt zich het grootste bed van Nederland. Ik schat zo’n vijftig meter lang, een mooie tunnel van stenen. Erop klimmen mag tegenwoordig niet meer; respect, behoud en veiligheid is het devies.

Bij het museum hoort ook de Oertuin, wat een soort openluchtmuseum is van behuizingen in de steentijd tot de bronstijd. Er liepen enkele mensen in hunense klederdracht rond. En er was ook een pas aangeplant Tiny Forest. Dat is dan weer heel eigentijds.

 Dat er in de buurt veel stenen te vinden zijn, laat de Keientuin wel zien. Honderden keien die (meestal) door boeren in hun land werden gevonden.

Rond halfvijf staan we weer buiten. Voor we richting Gasteren gaan, rijden we naar de Borgerse ah om in te slaan voor het avondeten. We kiezen voor kleine tortilla’s met roerbakgroenten en biefreepjes. Gemakkelijk klaar te maken, en heel lekker met zijn drieën op te smikkelen.

Morgen belooft weer een mooie dag te worden. We blijven in de buurt.