Mallorca: Dag 8

2 mei 2018 - Cala d'Or, Spanje

Reprise

We hebben de kamer verlengd voor een late check-out, want pas om 19:40 gaat het vliegtuig. Dat  brengt ons in de gelegenheid om in de buurt nog wat rond te struinen. 

We willen nog even terug naar het park Mondragó en Cala Figuera. Het duurde even voordat we de westelijke ingang van het park gevonden hadden, maar na veel omweggetjes lukte dat uiteindeljjk. Hemelsbreed is het maar een paar km van de oostelijke ingang, maar hier waren we dichter bij Cala Figuera, dat vissersdorp.

In het park rondden we nog een tweetal miniwandelingen en pakten  we aan het strand onze koffietjes om welgemoed aan onze laatste lunch met mooi uitzicht in Cala Figuera te beginnen.

Het is een vreemd idee je te realiseren, dat je, terwijl je daar ‘s middags zit te eten, ‘s avonds alweer thuis zal zijn.

We reden goed doorvoed terug naar Cala d’Or langs van die smalle weggetjes met aan weerszijden een hoge steentjesmuur met de ijdele hoop niemand te hoeven tegenkomen. Gebeurt dat toch, dan blijken er toch wel weer passeerstrookjes te zijn.

In ons appartement hadden we nog ruim de tijd voor omkleden en inpakken. In een mooie zon reden we voorts terug naar Aeroporto San Miguel. De car-return route was simpel, maar de clearance duurde even omdat iedereen blijkbaar tegelijk zijn auto kwam inleveren. 

De terminals zijn nieuw en helemaal ingericht om veel toeristen te ontvangen, kortom er is daar nog wel ruimte, terwijl de bewegwijzering iets te wensen overlaat. Zo worden alle gates  doorgenummerd, terwijl ze ook nog eens een extra kleurcode en lettercode meekrijgen. En natuurlijk heeft TUI zijn balies zò gepositioneerd, dat je maximaal moet lopen, zoals ook op Schiphol.

Niet getreurd, vliegtuig op tijd vertrokken en ook weer geland, geen stroomstoring, geen kofferstakingen en geen ov-stakingen. Eenmaal op AMS duurt het dan nog wel een kwartier voordat je uitgetaxied bent en blijken de koffers ergens op een veraf gelegen band te worden uitgespuwd. Maar: alles toch nog snel genoeg volbracht om de trein van 23:15 te halen. We hadden Marien en Tiny gevraagd een plekje vrij te houden, als strand-scenario. Het bleek allemaal niet nodig. Om 00:50 in Nijmegen en met een vrolijke taxichauffeur om 01:00 thuis, waar Joost voor ons de post had opgestapeld.