Dag 1: Nijmegen Schiphol Bari Monopoli

Reizen

Om zes uur opgestaan en gewoon met de koffers naar het station gelopen. Taxi’s zijn in Nijmegen lastig, bushalte is bijna halverwege en in een klein halfuur sta je op het perron. Je zou met Willemsdag drukte verwachten, maar niets van dit alles. Stipt op tijd op Schiphol, waar het ook rustig was. Een balie met klassieke koffer incheck en daarna razendsnel door de veiligheid en koffie croissant.

Maar toen begon het wachten: bij de gate op C8 was het druk, maar geen crew om te boarden. Omdat we een KLM toestel tbv Transavia hadden bleek dat moeilijk. Ruim een half uur te laat begon de afwikkeling. Zo’n 737 van KLM vliegt natuurlijk net zo gemakkelijk. Ruim twee uur later stonden we aan de grond in Bari, dat in niets verschilt van andere vliegvelden, hooguit wat rommeliger. Europcar had het druk, maar we stonden uiteindelijk redelijk snel met onze Clio (de schade die je ziet was er al! en dat blijkt nog een dingetje te worden) in de aanslag voor de rit naar Monopoli, onze eerste bestemming van onze vakantie. 

Italië, en Puglia in het bijzonder, is niet rijk, en dat zie je aan de wegen, hoe belangrijk een Italiaan zijn auto ook vindt. Een smalle autostrada bracht ons via een wat rommelige voorstad van Monopoli, naar een rommelig plein waar onze Villa Sughero zich bevond. Sughero staat niet voor suiker (zucchero) maar voor kurk. Antonio stond ons al op te wachten, want we hadden zijn vrouw onderweg gebeld dat we eraan kwamen.

We hebben een b&b vlak aan de zee, waar Antonio, onze huisbaas, ons verwelkomt. Binnen tien minuten lopen we naar een rotsachtige kust met een strand (cala susco), dat typisch is voor deze kust.

Omdat Tony een beetje kniepijn heeft, met de auto naar een pleintje gereden waar het na 20:30 vrij parkeren is. Van het plein naar het grote plein Vittorio Emanuel II gelopen met heel veel kroegjes en vooral veel jongeren die hun zaterdagavond vieren. Allemaal heel gemoedelijk. 

We kwamen uit bij een Tappastentje waar we wegwijs moesten geraken uit een klein menu en een handgeschreven specialiteiten kaart. Het werd aubergine met kaas, gehaktballetjes, rigatone met fungi en een broodje rundvlees (manzo) met gecarameliseerde rode ui en natuurlijk de streekwijn: de primitivo. 

Eenmaal thuis moesten we nog een kwartiertje zoeken naar ons autoverhuurcontract, het was bij Dick in een van zijn vele zakken terechtgekomen.

Morgen verder het oude Monopoli verkennen