05 Voorlinden en Corrie

Het was al uren tevoren voorspeld, maar het duurde tot vanochtend rond zeven uur voordat Corrie aan de deuren rammelde. We sliepen een beetje uit omdat (pas) om elf uur te Voorlinden was afgesproken. Eenmaal buiten worden we meteen bijna van de sokken geblazen. De boulevard is verzand en de ramen zijn gezandstraald. In de parkeergarage heerst alle rust, maar buiten gekomen, moet je het stuur goed beethouden. Veel takkenhout op de weg, maar we komen met Dick als navigator en Tony aan het stuur veilig en droog bij het museum.

Superstreng zijn ze er: mondkapjes, qr en ook alle handtasjes in de kluis, maar wat een mooie tentoonstelling. Voor 24€ (mjk geldt hier niet) heb je wel wat: Picasso, giacometti (video), nòg een tijdelijke tentoonstelling en de vaste collectie.
Behalve twintig jaar in leeftijd verschillen de Picasso en Giacometti ook in stijl. De één heeft schwung (p), de ander is somber en ingetogen (g). We vergapen ons aan de grote collectie. Nu we hier zijn lopen we natuurlijk ook weer door de enorme cortenstaal sculptuur van Richard Serra. Die ervaring mag je niet missen. 
En dan is er nog de tentoonstelling Eén en Eén is Drie. Daar zien we een mooie optische mobiel (video) van veellaags gecoat glas (kijk bij video’s of druk op de links) en een enorme boekenkast van Anouk Kruithof.

Na afloop zoveel voedsel voor de geest, is het tijd voor een sobere lunch in het oude landhuis, waar zelfs de soep een artistiek tintje meekrijgt

In Katwijk moeten we natuurlijk even zeewinden. Het waait nog steeds enorm. Daarom lopen we naar de benedensluis van de Rijnmonding. Het kost moeite daar tegen de wind overheen te lopen. Het strand is nagenoeg onbegaanbaar. Er staat een halve meter aan schuimvlokken die op de wind staan te flubberen (zie video). Wel spectaculair!

Om bij te komen van de harde wind duiken we nog even een strandtent in. Met buff, sjaal, en capuchon is een mondkapje overbodig; alles zit onder het zand.

Vanavond eten we in ons appartement. Teveel schuim onderweg.