05 Naar het Friese op paasmaandag

Voor ons doen vroeg uit de veren, want om tien uur worden we bij zus verwacht. We gaan samen naar neef en nicht in Veenwouden.

Vroeg wakker worden is hier trouwens niet zo moeilijk. Hanen trekken zich niets aan van Pasen, al laat het verhaal iets anders vermoeden. Hier beginnen ze gewoon rond half vijf hun kraai. We vinden het prima. Het brengt Dick terug naar zijn jeugdjaren toen bij de buren het beest zijn werk deed. Vertrouwdheid.

Hier in ‘ons’ huisje in Gasteren raken we ook steeds vertrouwder met de knoppen van het fornuis en het inductief koken. Maar je moet er wel op tijd bij zijn voor het ei, want dit keer kookte er één uit. 

Al met al staan we om vijf voor tien op de stoep bij zus, waar we haar jas en trui bij onze eigen warme kleding met rolding in de auto laden. Alle voorzorgen blijken uiteindelijk volstrekt overbodig, want de zon laat zich de hele dag van haar beste kant zien en het rolding kan blijven liggen.

De rit naar Veenwouden (Feanwâlden heet dat hier) verloopt voorspoedig. Binnen een uur, inclusief het afgesloten julianaplein ben je er. We worden opgewacht door neef, nicht en achternicht (resp. zoon, dochter en kleindochter van zus). Het is goed te zien dat het goed met ze gaat. 

We worden onthaald op koffie met Friese koek en kletsen bij. 

Het was de bedoeling naar Dokkum te gaan voor de lunch, maar daar trekken ze zich niets van 2de paasdag aan, de meeste horeca is standaard op maandag gewoon dicht.

Het alternatief was zeker zo gezellig. We wandelden naar kampeerboerderij “de omleiding”, waar een uitgebreid “lopend buffet” werd geserveerd. Iedereen zat lekker buiten in de zon te smikkelen van soep en vegagerechtjes met hooguit een beetje vis.  Superleuk. Kinderen konden aan stokken brood bakken. Het deed ons denken aan de jaarlijkse Breugelspelen in Son en Breugel, waar we in de jaren tachtig woonden.

Verzadigd stapten we weer terug naar het huis in Veenwouden waar inmiddels ook onze achterneef was gearriveerd. Trein gemist en te laat voor het buffet, maar we waren blij hem ook nog even te hebben gezien. Moeder zal nog wel iets in de koelkast hebben.

Na al die gezelligheid terug naar Gasteren, waar Fred en Trudy, ons gastpaar, net klaar waren met het paasfestijn met hun (klein)kinderen. Er was zoveel eten over, dat ze ons aanboden de restanten op te eten. Nou ja, restanten …. Heerlijke broodjes, salade en een goed gevulde groentensoep. Hoefden we alweer niet zelf te koken en zus at gezellig mee. Een mooie afsluiting van een zonnig paasweekend.