03/04 Het Drents museum en naar de hei

Woensdag: het Drents museum

Vandaag naar het Drents museum in Assen (Zus wijst ons erop dat we het geen Asser museum heet). Er is regen voorspeld, maar als we na de koffie met ons drieën naar Assen rijden blijft het wonderwel droog. 

Na wat zoeken (het is druk) vinden we een parkeerplaatsje vlakbij het museum en de vele horeca. We gaan naar Liff voor de lunch en genieten van zuurdesem brood als basis van een geitenkaas/appel tosti, en boterhammen met vega groetemengsel en carpaccio. Na de koffie hebben 
we nog tijd voor een klein rondje door het centrum van Assen. De dames scoren zweedse blouses. Ze zijn gelukkig.  
En dan moeten we opeens toch nog even doorstappen om op de aanmeldtijd bij het Drents museum te zijn.
Het museum is nu ingericht voor drie thema’s: De Vaandeldrager, de Nebraschijf, en een tentoonstelling over oude Armeense voorwerpen.

A. De Vaandeldrager: een prachtig schilderij dat opvalt door zijn meesterlijke toets en vooral lichtval. De staat heeft het aangekocht en voordat het zijn definitieve plek krijgt maakt het een rondreis door het land. Het mag iedere maand in een provincie tentoongesteld worden. Hier in het Drent museum hangt het in een ruime zaal. Met van die rode pluche gordijnen is het er ook een beetje stoffig, maar het meesterwerk is goed beschermd achter …glas. 

B. De Nebraschijf: in 1999 is een 30cm ronde schijf gevonden in het plaatsje Nebra (bij Halle). Eigenlijk was het opgegraven door illegale schatgravers, die de vondst niet meldden, maar snel verhandelden. Enkele jaren later, na meermaals voor steeds hogere bedragen te zijn doorverkocht, werd de vondst publiek bekend en door de overheid opgeëist. Op de bronzen schijf, gedateerd 1600 voor Christus, zijn in goud zon, maan en sterren aangebracht. Het symboliseert niet alleen de 82 graden zonnestand tijdens het lente/herfst punt, maar ook de positie van de maan in zijn beginnende wasdom (1ste kwartier) ten opzichte van de zeven (seven sisters) Pleiaden. Men wist dat wanneer de maan in deze sterrengroep stond, de lente begint en tijd is om te zaaien. Als de maan tevens in zijn eerste kwartier in de Pleiaden stond, moest er een maanmaand (van 29,5 dagen) aan het jaar worden toegevoegd. Dat moest zo’n beetje iedere drie jaar, want 12 maanmaanden is nu eenmaal geen vol jaar, maar scheelt tien dagen. Allemaal heel bijzonder, dat dit in die tijd al bestond. Er zijn sceptici, maar dateringsonderzoeken wijzen uit dat deze ‘stonehenges schijf avant la lettre’ echt moet zijn. De schijf moet beheerd zijn door magiërs, die wisten hoe ermee om te gaan.

C. Armeense voorwerpen: wij vonden dit geweldig. Bekers, halskettingen, paardenbitten van vierduizend jaar spreken tot de verbeelding. Er is veel gerelateerd aan de grafculturen, waarbij dure voorwerpen mee het graf in gingen. Zelfs dinki-toy strijdwagens gingen mee. Fascinatie en schoonheid.

Al met al een leerzame dag in een mooi ingericht Drents museum. We keren terug naar Gieten en eten nog even een pizzaatje met sla in Annen. Het regent intussen. Daar is heel Drenthe blij mee.

Donderdag: over het Balloër veld

Het is afgekoeld en het heeft ook redelijk geregend. Vandaag gaan we voor de hei, en plannen een fietsrit naar Rolde over het Balloërveld. Dick kiest voor de kortste weg, maar dat blijkt niet de gemakkelijkste. We zien heel veel ooievaars.

Het rulle zandpad is breed, maar het iets hardere fietsspoor is smal. Tony schraapt met haar brede fietstassen voortdurend langs de heideplantjes. We stoppen even bij de Baak, een cirkel van grote stenen met een nog grotere menhir als monument in het midden. Het lijkt iets van lang geleden, maar het enige oude eraan zijn de stenen. Het monument is in 2013 onthuld.

We kronkelen nog door tot een verhard weggetje naar Rolde. Daar aangekomen wippen we nog even aan bij de hunebedden achter de kerk. Rolde is met zijn twee brinken in potentie een aardig plaatsje, maar het verkeer mag wel wat minder. In een zijstraatje vinden we een bakker voor koffie met koek.

Vlakbij is de Grote Brink met de Rolder molen. Daar begint een mini-kunstroute langs beelden die allemaal in de buurt van de doorgaande weg staan. Gewoon leuk. Daarna halen we de fietsen om langs “de mooiste plekjes van Rolde” te fietsen.

Die plekjes bestaan vooral rondom de Jacobuskerk (die bij de hunebedden), en het dorpje Balloo, waar we voor de terugtocht naar Gasteren toch langs moeten. De kerk blijkt open, dus we gaan er nu toch maar even naar binnen. We zijn er al zò vaak gewoon langs gelopen en gefietst. Het is geen bijzonder oude, kerk maar er zijn wel wat vondsten te zien van oudere voorgangers.

Na het laatste “mooie plekje” fietsen we over een fatsoenlijk fietspad dwars over de hei naar huis terug. De hei is toch wel schraal en rondom het fietspad behoorlijk aangetast. Heel kwetsbaar gebied hier, maar het is bloeitijd en grote stukken zijn nog steeds lekker paars.

Vanavond dineren we thuis.  Voor de ingrediënten rijden we  naar Annen: soepje, tray-bake met kip, aardappel en groenten, druiven.