06 Muziek in Veenhuizen

Best een cultureel weekje hier in Drenthe. Na film en twee kunstroutes gaan we vandaag naar het muziekfestival in Veenhuizen. We halen zus op voor een dagje cultuur snuiven in neerlands grootste heropvoedings- en gevangeniscomplex van weleer: de kwartieren van weldadigheid. Overigens zitten hier nog steeds criminelen, maar vandaag is het feest op een groot deel van het terrein. 

We parkeren de auto bij de ingang van terrein, vlakbij het gevangenismuseum, drinken koffie bij restaurant “Bitter en Zoet” om vervolgens in de Tuinen van Weldadigheid te genieten van een vijfkoppig à capella vrouwenensemble: Kobra. Normaal gesproken zingen ze met z’n zessen, maar een alt moest wegens ziekte verstek laten gaan. Ze wisten het goed op te vangen, want het viel niet op dat er een stem ontbrak. 

Ze brachten meerstemmige volksmuziek uit Zweden, Bulgarije en Spanje. Ook hoorden we “Because”van de Beatles en twee moderne Nederlandse liedjes van Boerma op tekst van Ida Gerhardt. Mooi concertje van drie kwartier in een prachtige tuin met veel kruiden. Tegen het einde begonnen er wat spetters te vallen. Gelukkig het bleef nog droog genoeg. Maar toen we eenmaal “buiten” stonden kwam het wel even hard naar beneden. Om de rollator te sparen ;-) ging Dick de auto halen om richting Koepelkerk te koersen voor het volgende concert. Maar er was eerst nog even tijd voor thee met koek in het theatercafé. 
 

In de Koepelkerk wacht ons een bijzonder concert van vader en dochter Jala en James Heywood. Let wel Jala is 15 jaar en speelt bas terwijl ze erbij zingt. Vader zingt ook, maar hij speelt er piano bij. Het betekent dat ze in staat zijn om bijvoorbeeld vijfstemmige fuga’s te spelen uit het Wohltemperierter klavier van JSB: strijkbas, sopraan (Jala) en papa de tenor en de rest. Bijzonder. Naast die fuga’s spelen zo ook modernere jazzy muziek, zoals Misty van Errol Garner of Jamaica Farewell door Harry Belafonte. Ze eindigen met Donna Donna, waarbij we allemaal mogen meeblèren. 

Voor de lunch wandelen via een bospad richting brouwerij Maallust waar we bij  “Piepers en paupers” kroketten met brood eten. Als we doorlopen naar de brouwerij vallen we met onze neuzen in de boter bij een ‘pop-up’ optreden van een gitarist en de drummer van Fuse: Daniel van Dalen.

We horen eigen werk van de gitarist met vooral Spaanse klanken. Het valt ons op, dat iedereen zeer begaan is met het vinden van een goede zitplek voor zus.

We wandelen door het bos terug naar de auto voor een ritje naar Coco Maria, waar Julia Philippens in het Fuse jazzcombo speelt en zingt in een klein optreden met liedjes uit het standardbook for jazz: met oa “Sentimental Mood” van Duke Ellington en een nummer van Billy Holiday. Dan is het na zessen en rijden we naar het museum foodcourt voor een (te?) voedzame maaltijd op papieren borden: veel friet en stoofvlees en vegaburger. Maar belangrijk: we zitten buiten, de zon schijnt en de regen lijkt ver weg.

Moe maar voldaan keren we huiswaarts, want het Prinsengrachtconcert wenkt. Een dag vol muziek.