Dag 08: Garachico, Buenavista, beetje Masca

We starten met ons ontbijtje-met-uitzicht en plannen voor vandaag opnieuw een tocht naar het noorden richting Erjos en verder. Dat betekent eerst de snelweg tot Santiago del Teide en dan verder ten noorden van de bergen en dus koeler, maar wel spectaculair.

We koersen over een uiterst kronkelige weg richting Garachico. Dat was ooit een belangrijk havenplaatsje, maar op 5 mei 1706 is dat plaatsje (bijna) volledig weggevaagd door een vulkaanuitbarsting. Wat je hier beneden ziet, zie je dus ook op het plateau van de Teide: zwart gestolde lava. 

Het laat zien hoe jeugdig de geologie hier is. De haven was ermee onbruikbaar geworden, maar inmiddels is van de nood een deugd gemaakt: je kunt in de gevormde lavameertjes zwemmen met de onstuimige zee naast je. Dwz als het open is, want “Out of season” staat er op de bordjes. De uitzichten zijn er niet minder om. 

Het stadje is na de ramp opnieuw opgebouwd en in een soort diepte vinden we een nog overeind staande stadspoort, waaromheen een parkje is gemaakt. Bijzonder.

Dan is het lunchtijd. Vlakbij het parkje zitten een paar cafetaria’s op rij en we kiezen de één na achterste. Het ziet er zeer engels uit: de stoelen, het servies en de inrichting. We nemen a cup of tea “con” a crispy sandwich.

We keren via Buenavista del Norte weer terug naar het zuiden. Het plaatsje doet zijn naam eer aan: mooie uitzichten. Als we even uitstappen om van het uitzicht te genieten slaat de regen in ons gezicht.

Via een uiterst bochtige weg passeren we Masca. Het is beroemd om zijn kloof naar beneden voor de die-hards. Maar boven is het ook prachtig. Zo mooi dat ze een wandel balustrade hebben getimmerd, waar het een drukte van belang is. Beetje Volendam dus. We klimmen met mokka nog hoger en bewonderen de diepten

Via Santiago del Teide keren we weer Callao-waarts. We hebben nog wat tijd voor een drankje. Het wordt een sangria: wijn, suiker, appel, sinaasappel, ijs. Voor ons is een halve liter genoeg.