14 Montségur, Montbel en Tarascon op maandag

Het heeft vannacht flink geregend. Alles dampt. Daar komt bij dat Ax een thermale badplaats is, waarbij er veel warme bronnen in het stadje zijn. Weliswaar niet zo veel en warm als in Rotarua, maar een beetje stoom is er altijd, met een vleugje zwavel.

Dick moet vandaag naar een andere bakker, want op maandag weet je nooit wat er open is. We ontbijten standaard en maken ons op om naar de “top” locatie Montségur te gaan. Het bestaat uit een kasteelberg en het gelijknamige dorpje aan de voet ervan.

Het dorpje oogt idyllisch, maar eenmaal aangekomen, blijkt alles dicht, dus geen koffie. Dan maar gelijk door naar de voet van de bult met het Katharen kasteel. De klim is lang en pittig en in de aanstormende hitte vinden we het wat te heftig om naar boven te klimmen. We laten het bij opkijken naar deze topattractie.

We zetten koers naar de dichtstbijzijnde grotere plaats: Lavelenet. Een fiks dorp met een centrale rotonde en, hoera!, een bakker die open is en koffie serveert. Tony bestelt er meteen chocolade muffins bij. 

Hier niet ver vandaan is het Lac de Montbel, een enorm stuwmeer. Het gebied wordt voor recreatie gebruikt. Dick heeft een korte rondwandeling uitgezocht. De waterstand is hoog en de bomen staan diep in het water. Onder de bomen met uitzicht op het water eten we het meegebrachte brood op met het laatste stuk fuet en tomaat. Voor ons het hoogtepunt van de dag.

Na de wandeling koersen we terug over Tarascon. Ook daar is op maandag (bijna) alles dicht. We vinden onder de bomen een cafetaria/pizzeria waar de slechtlopende patron ons zelf de drankjes laat pakken. Zodra zijn hulpje er weer is, wordt Dick gauw naar buiten gestuurd, want op het terras moet je bediend worden. Tarascon heeft enkele oude gebouwen, maar het zijn de winkeltjes die de musique eromheen moeten maken, zeg maar.

We gaan terug naar Ax. Dick koopt nog een mierendoosje en meldt aan Christophe dat we ons erg “incomfortable” voelen. Hij reageert onmiddellijk, hij is désolé en komt met spuitbussen aanzetten.

Het is de warmte en de warme leidingen van het ziekenhuis die het gedierte aantrek, zegt hij. Tsja…. Hij bracht ook nog een broodplank mee met bijbehorend mes: aardig, maar “trop tard”…..

Vanavond ons laatste avondeten in Ax. Ondanks de maandag is er nog voldoende open. We eten aan het kerkplein bij het casino: piza met kip en salade met ibericoham. Allemaal heel smakelijk met wijn erbij en koffie toe.