Dag 02 Metz

Vandaag de wekker op acht uur en ontbeten in de grote eetzaal van de abdij. We eten bescheiden van brood, fruit en yoghurt.

Voordat we eropuit gaan, verkennen we de grounds van deze enorme abdij, die gebruikt wordt als conferentieoord. We vertrekken naar het station en lopen door ‘n beetje miezer.

De trein is stipt op tijd, maar wel heel druk. We besluiten toch maar een mondkapje te dragen 😷  Op kleine zitplaatsen zijn we in 25 minuten in Metz. Dat is duidelijk een stuk grotere plaats (120,000) dan Pont à Mousson. 
Ook hier: regen, dus meteen door naar het dichtstbijzijnde museum. Dat is “Le Centre Pompidou”, achter het station; een futuristisch wit gebouw met voornamelijk sculpture.

Op de eerste verdieping stappen we in de wereld van Eva Aeppli.  Ze maakt poppen; vaak in groepen en een beetje zombie-achtig in zwarte kleren. Dick wordt een beetje somber van die gereformeerde skeletten.  

De tweede étage staat vol met design meubelen van met name Zweedse makelij, maar ook de beroemde stoel Eames. Ook zien we studies van ingerichte straten, tapijten en zelfs het kunstwerk ‘algen’ van de broertjes Bourollec, dat bij ons in het rood voor het raam hing, hangt hier in groene versie aan de muur.  Je kunt het als puzzelstukjes in elkaar zetten.

We komen erachter dat in het gebouw verder veel ruimte leeg staat of wordt opgebouwd, daarom lopen we na een kop koffie door naar het centrum van Metz. Eerst naar de VVV voor een degelijke plattegrond, en dan blijken we meteen vlakbij de overdekte markt te zijn. Het ligt er vol met verse vis, groenten en vlees, en het is er druk met mensen die de tassen volladen voor het weekend. Boodschappen doen is leuk hier, maar als hotelgasten hebben wij niets nodig.  We gaan terug naar het plein om een restaurantje te vinden voor een eenvoudige lunch. En dan is het tijd om de  enorme gotische kathedraal te gaan bekijken met de beroemde glas-in-loodramen van Chagall.

Die ramen zijn dan ook prachtig: modern en kleurrijk.  Als we weer buiten komen is het ongeveer droog. Tijd om langs de Moezel te gaan.

We lopen een stuk langs de oever, en steken dan over naar het eiland met de prefectuur en de theatergebouwen. Het valt ons op hoe grootschalig het allemaal is. De kathedraal en het operagebouw alleen al. De Sint Steven is er niks bij, of de Vereeniging. 

Vol indrukken van Metz lopen we door wat parken terug naar het station van Metz. Bij de citadel passeren we een -ook al grootschalige- kazerne, waarbij de Limos in het niet valt.
De trein terug is minder druk en rond vier uur zijn we terug in Pont à Mousson, waar we aan het Arcadeplein, officieel Place Duroc, aan de petit cafés gaan.

Voor ‘s avonds willen we een restaurant reserveren, maar de meeste zitten vol. Wij komen uiteindelijk uit bij een wat duurdere gelegenheid: ”Le Forneau d’Alain”. Alles was er chiquer dan gisteren met een Chablis als de goedkopere wijnsoort (een half flesje dus). We gaan voor zeebaars en tarbot (‘turbot’ en français) en nemen een café gourmand toe.

Dat blijkt een espresso met drie minitoetjes: tiramisou, mokkacrême cappuchino en een brownie in een bloedheet keramisch pannetje, alles op een schaal bespoten met bessensap en een trosje aalbessen.  Allemaal heel lekker. 
Morgen naar Nancy.