Dag 04 Mainau

Het weer gedraagt zich meer en meer boven verwachting en dat komt goed uit. We willen in ieder geval het bloemeneiland Mainau bezoeken en dat kan het beste met mooi weer.

Intussen zijn we vol verwachting van de asfaltering van het straatje voor ons vakantiehuis. Vóór acht uur is het nog stil, maar als we ter ontbijt gaan lopen er intussen al wèl mannen in oranje hesjes met stukjes touw voor onze deur. Dick vraagt wanneer het “los geht”. Zometeen dus. 

Ons hotel barst van de symboliek van Bären, zo ook in de ontbijtzaal: ze zitten zelfs in lampen.
Na ons ontbijt staat er een asfaltmachine waaruit kruiwagens worden gevuld, die even later over de straat worden uitgestort. Allemaal edel handwerk. Andere mannetjes smeren het zwarte goedje uit en vegen het geknoeide schoon. Een walsje legt de laatste hand.

We laten het storten achter ons en dalen af naar de benedenstad. Bij de haven kopen we twee Kombikarten voor de overtocht en de toegang naar Mainau. Het is maar twintig minuten varen over een gladde See.

Eigenlijk is Mainau een natuur-pretpark met kasteel, rosarium, arboretum, vlindertuin en bloemenpaden; uiterst toeristisch. Boten varen af en aan. Een miljoenen bedrijf.

Mainau is een Zweeds erfgoed, dat nog steeds door adellijke nazaten wordt bewoond. Het wordt volledig uitgebaat met winkeltjes en restaurantjes in allerlei soorten en maten.

Na de klim naar het kasteel rusten we uit in de Palmgarten met koffie en heuse Schwarzwalder Kirschtorte na afloop branden we een kaarsje in de kerk. Tweede rij zevende van links op de foto.

We blijven voorlopig op het hooggelegen gedeelte van het eiland. In het Italiaanse rosarium wachten de rozen nog op de bloei. De uitzichten zijn er mooi.

Het duurt even voor we uit de drukte zijn, maar in het arboretum, met heuse segoya’s uit 1895, en soms nòg eerder (bij iedere oudere boom staat zijn/haar plantjaar), is het rustig. We eten er onze boterhammen op een bankje voor een bamboebosje.

Mainau kent ook een vlindertuin. Daarvoor moeten we in de rij naar een snikhete vochtige kas. Dat hebben die fladders nu eenmaal nodig. We zien er vele soorten, die zich uiterst moeizaam laten fotograferen in al die drukte. En we zien er ook een andere bekende vlieger.

We besluiten ons bezoek aan het eiland met een wandeling over de lager gelegen route langs de zuidoever met prachtige bloemperken.

Bij de entree is het weer een drukte van belang. De boot brengt ons iets te laat weer veilig aan het vasteland van Meersburg.

Eenmaal boven in de Oberstadt blijkt ons straatje geplaveid met zwart. We denken wèl dat er nog een toplaag overheen moet.

Na de fresh-up duiken we weer naar beneden. We hebben een Italiaan gezien met uitzicht op de haven. Via een steile wenteltrap kunnen we er naar het terras. Dick gaat voor een kloeke pils, Tony voor een rode wijn. De pizza kwam wel erg snel, maar we aten in een cafetaria, zo bleek, en die gaan voor zoveel mogelijk in korte tijd. 
Bij terugkomst in ons appartement zien we dat het met Driekoningen in 2021 is gezegend. Dat wil zeggen je koopt een krijtje, en dat je laat zegenen. Daarna kalk je boven iedere deur waar dat uitkomt (ook bij de buren) letters in het format 20*C+M+B+21. De letters hebben twee betekenissen. De driekoningen Casper, Melchior en Baltasar, en Christus Mansionum Benedicat (moge Christus dit huis zegenen), het * staat voor de geboorte van Jezus en de +jes voor de kruisiging. We zitten dus gebeiteld.