N. Kloostergangen langs de Sil

Vandaag wilden we langs de rivier de Sil rijden. Op zich is dat onmogelijk,want het ding heeft zich door het landschap gewrongen door het uit te slijten tot een diep en steil dal. Voor ons betekent  het mooie uitzichten aan de miradores, die je moet gaan opzoeken, en bezoeken aan kloosters, want monnikken hielden van rustige plekjes en die heb je hier in overvloed.

Maar vooraleer moesten we Tony’s blaar ontzien, door minder beklemmende schoenen te kopen. In een sportzaak, waar ze behalve vistuig ook geweren verkopen, scoorde ze een maatje 39 in de  uitverkoop. Totnutoe zitten ze prima. Na koffie togen we naar het dal van de Sil. Je kunt hier ook met een bootje varen om naar de wanden omhoog te kijken en de vele wijnstruiken die hier steil tegen de hellingen groeien.

We stopten bij het hoge plaatsje . Het had een enorm kasteel, dat volledig intact was met waterput, binnenplaats, kerk, uurwerk en een museum. Je had er prachtige  uitzichten over de Sil. We aten ons stokbrood met kaas en appel toe in een park.

Het volgende zicht betrof Miradouro de Balcons de Madrid, we ontmoetten hier een Duitse die in Kleve geboren was. Uitzichten hier een mirador waardig.

De wegen zijn smal en bochtig. Soms slinger je hoog, soms laag.  Het klooster Santa Christina lag zo’n beetje in het midden. Het was een redelijk goed bewaard, verlaten bouwsel uit de middeleeuwen. Je kon er prima rondstruinen in kerk, cellen en kloostergang. Het uitzicht was dichtgegroeid.

Het tweede klooster betrof Santo Estevo de Rivas de Sil. Het is een  enorm gerestaureerd complex dat 37 parochies onder haar hoede had. Het ligt zeker dertig minuten van de dichtstbijzijnde hoofdweg en er zit een chique parador in. Het grote broertje van “onze” parador in Monforte dus, met niet één, maar twee kloostergangen. Een voor het voetvolk en een voor de bisschoppen. De toegangsweg is heel steil en het is er verder zo krap, dat er een speciale parkeergarage is uitgehouwen. Na een tonic met pincho’s in de kloostergang kronkelden we richting N120.

Eenmaal beneden bij de rio Miño, een oude bekende, was Monforte weer snel bereikt. We stegen weer naar de eigen kloostergang, met kamer 113. Wij liggen fier op een heuvel.