03 Callao 19 januari

Tunnelen

Een rustige dag opnieuw, want het is tenslotte zondag. In al ons enthousiasme voor het vinden van geocaches, wilden we vandaag gaan voor avontuur. De cache ligt namelijk in een barranco tunnel zo’n 20m diep onder de grond. Na een stevig ontbijt trekken we er met ons vieren en twee honden op uit. Probleem is dat gps-en onder de grond niet werken en dat het stikdonker is, terwijl er geen één maar twee tunnels lopen om het overtollige water af te voeren.

Jeroen meldt dat het de rechter tunnel moet zijn, die zijn ingang aan het strand heeft. Vol goede moed lopen we terwijl het steeds donkerder wordt,  voor een paar honderd meter voorzichtig over een steeds hobbeliger rotsbodem, totdat we een hoge klauterrots bereiken die voor Akiro niet te doen is. Het beest is er te oud voor. Tony en Jeroen keren bij het licht van hun telefoons met Akiro weerom. Dick en Paula klauteren samen met Alfi verder de tunnel in, bijgelicht door twee stevige zaklampen, die je maar beter niet moet verliezen. 

De tunnel is nu aardedonker en de bodem is bedekt met stoffige rotsen. Zo eens paar jaar brult zich het water door deze gaten naar de zee. Dick en Paula lopen door tot ze het getal twaalf passeren.

Daar moet de ‘cache’ zijn ergens op een hoge richel, waar het water niet kan komen. Na enig zoeken vindt Paula een keurig doosje met boekje. Er zit helaas geen schrijfgereedschap in het doosje en Tony heeft de pen. Pech! Dan maar met de nagel onze naam in het boekje gekrast. Daarna een foto genomen en de terugtocht aanvaard.

Als tweestofnesten komen Paula en Dick met Alfie de tunnel uit. Zo kil en donker het binnen is, zo licht en warm is het buiten.  Avontuur vind je kortom op een stofworp afstand.

De rest van de middag brengen we aan hetzelfde strand door. Paula en Tony weten Jeroen te verleiden mee de zee in te gaan, maar hij is er meteen weer uit. Te koud voor hem, maar Tony en Paula houden het zwemmend en watertrappend wel een poosje uit. Als je maar beweegt!  De zon begint het wat af te laten weten, maar het was met 24C voorlopig de warmste dag op het eiland.
Aan het eind van de middag trekt Tony zich terug met een boek, terwijl J, P en DC nog met de honden gaan wandelen naar het appartement dat binnenkort door J en P zal worden aangekocht. Het heeft weliswaar niet zo’n mooi uitzicht als hun huidige stek, maar het ligt gerieflijk op de begane grond en heeft een mooi terras met uitzicht op het zwembad. Natuurlijk moet er wel het een en ander worden aangepast, maar het beloofd mooi te worden.

Vanavond bij Jeroen en Paul garnalen gegeten met rucola en courgettenpasta. Speciaal, maar vooral lekker. Morgen bij goed weer naar de Teide.