05 Een driehoek via La Bisbal en Sant Feliu

Tony vindt dat Dick er steeds handiger in wordt de auto uit de krochten van die hotelkelder te sturen. Maar nooit ho roepen voordat je krasvrij over de brug bent. 

Vandaag bedachten we een ritje naar La Bisbal en Sant Feliu. La Bisbal het eigenlijk La Bisbal d’Empordà. Het is een oude bisschopsstad (bisbe) aan de rivier Daró. De Captur staat er aan de overkant en via één van de vele bruggetjes steken we over naar de oude stad. Ook hier een arcade galerij met koffietentjes en een wirwar van oude straatjes die net zoals in Girona vroeger de joodse wijk vormden.

Eigenlijk is La Bisbal beroemd om zijn aardewerk, maar we gaan geen “keulse potten” kopen, die oude straatjes vinden we veel leuker.

Het bisschoppelijk paleis (vanaf de elfde eeuw) is nu een museum, waar we tegen seniorentarief een tijdje gestruind hebben. Op de benedenverdieping lopen we via de paardenstal, langs de trap naar de diepe kerker(je kon in die tijd maar beter niet gevangen worden genomen), naar de ruimte waar wijn werd gemaakt.

Daarna de trap op naar de woon- en ontvangstkamers, en nóg hoger naar het dak met kapel en mooie uitzichten over de stad.

Het tweede stadje dat we aandoen is Sant Feliu, dat eigenlijk Sant Feliu de Guixols heet. Er is een haven en aardig wat mensen op het strand, maar het is er niet te druk.  Je kunt er bovendien veel leuker rondwandelen dan bijvoorbeeld in l’Escale waar we gisteren waren.

We doen het Benedictijnenklooster aan waar tegenwoordig het toeristen bureau is. Daarna struinen we ook hier door de iets minder oude, en misschien wel daardoor rechte, straten.

Inmiddels is het tegen tweeën en iedereen zit te eten, zo lijkt het, want voor veel tentjes moet je in de rij. Het blijkt dat je vooral menu’s (vier platos) moet eten, maar dat vinden we geen goed idee. Je eet dan veel te veel. Dan maar iets meer betalen voor minder eten, gewoon van de kaart. Ons tentje was verder prima.

We wandelen langs een oud casino en via het strand terug naar de auto. Parkeren in deze stadjes is geen probleem.

Als je even verder kijkt kun je zelfs gratis parkeren. We maken de driehoek af door terug naar Girona te rijden. Tomtom stuurt ons dwars door de stad terug naar de catacomben.

We lopen nog een boodschappenrondje door “ons” stadje, waarin we steeds weer nieuwe plekjes ontdekken. Op nog geen honderd van ons flatje bevindt zich een mooi park (Placa de Narcis Figueres), vlak langs de basiliek.

Morgen plannen we meer van Girona, waaronder het joods museum en wat we nog meer tegenkomen.