D. Tolvermijding

Vandaag een verkasdag en een tweede serieuze rit met onze C3. Zo’n autootje is toch wel wat handzamer dan onze Saab93, terwijl er ook allerlei dingen in zitten die voor ons nieuw zijn, zoals een achteruit-alarm, een interconnect met iphone en autoscherm (carplay), rechtstreekse usb, automatische klapspiegels die dichtgaan als je de auto op slot doet en een hoop dingen die we nog moeten ontdekken.

Vandaag moesten we ons om 16:00 uur melden in Pontevedra, dus alle tijd om die 55 km via een omweg te overbruggen. Dick had wat kustweggetjes bedacht om daarna het schiereiland Morrazo te verkennen. Dus geen tolwegen, behalve dan die nieuwe brug over de Ría de Vigo, zo dachten we. Er bleek een smal ventweggetje aan de brug te zitten waarover we naar de eerste afslag aan de overkant konden rijden zonder tol te betalen. 

We legden aan in het stadje Moaña, waar we waarschijnlijk de eerste toeristen waren die zich meldden bij het VVV. De dame van dienst sprak (bijna) alleen Spaans en was onstuitbaar in haar drang om over stadje te vertellen. Na een bezoekje aan de supermarkt reden we door tot de punt van het schiereiland met mooi uitzicht en een onverwacht restaurantje voor sla en broodje kaaskip. Inmiddels hebben we de tomtom ongevoelig gemaakt voor onverharde wegen. Het ding dreigde ons voortdurend in een of andere afgrond te sturen, zeg maar. Bij de volgende kaap was Tony plots haar zonnebril kwijt.  Die bleek in het grint van de parkeerplaats gevallen. Alles nog heel.

Pontevedra bleek toch weer snel bereden en omdat ons appartement midden in de stad ligt, is het voor tommie een heel gepuzzel om ons niet door de voetgangerszones te sturen. Na een blokje extra stonden we voor een winkelcomplex met negen hoog flats erop en een toegang met concierge. Zij wist van niets. Gelukkig hadden we een telefoonnummer en even later stond er een chique dame bij de parkeergarage aan de overkant. Flatjes gaan hier gewoon in de onderhuur.

Het appartement is posh. Alles nieuw, en praktisch, met twee slaapkamers en twee badkamers en toiletten, en snelle wifi. We gaan het allemaal uitproberen.

Pontevedra is gezellig druk en we horen weinig buitenlandse toeristen. We zitten vlakbij het centrum, supermercados en wel drie opticiens, waar Tony haar brillen heeft voorzien van een antiverlieskoordje. En passant is ook de bril van Dick gepoetst, die meiden hebben daar oog voor.Vanavond in het centrum wat tapas gegeten. Het blijft mooi om te zien dat iedere spanjaard ‘s avonds met zijn vrienden een biertje gaar drinken, na negenen natuurlijk.