Dag 06: Hondarribia: Vuurtoren en strand

We zijn weer een stuk geruster. Captur staat weer veilig in de startblokken bij het hotel van de bisschop. 

Na een licht ontbijtje, gingen we op pad naar het kerkhof. Maar eerst naar het winkeltje voor brood en fruit en dan via de oude stad de buitenwijken in. De hele ochtend miezert het een beetje, maar je wordt er niet zo erg nat van. Captur staat nog op dezelfde plek op ons te wachten (zie kaartje met rode stip).

Omdat we nu toch de auto hebben, rijden we gelijk maar even naar het meest noordelijke puntje van Spanje.

Dat punt wordt op de kaart niet aangegeven, maar bij de vuurtoren moet je zijn: faro de Hueger. Je moet daarvoor over een bochtige weg omhoog slingeren. Hij staat er goed bij en geeft de scheepvaart hoop bij stevige noordwesten winden om niet op de rotsen te slaan. Spoken kan het hier. De golf van Biskaje is er berucht om. Maar vandaag is het rustig; met een nat zonnetje. Naast de vuurtoren is een camping, die dan natuurlijk óók meteen de noordelijkste is, met een magnifiek uitzicht over de zee. We drinken koffie in de campingbar en struinen over de kustpaadjes.

Met de auto moeten we over dezelfde weg terug naar de kust beneden, het is allemaal vlakbij, naar de jachthaven en het grote strand. Zo druk als het er gisteren is geweest, zo rustig is het nu.

 
Geen kip eigenlijk. Het strand is mooi “geveegd” en voorzien van bemensde rode kruisposten, zitbankjes en waterpunten langs de boulevard. De badplaats is rijk. We lunchen op een bankje, wandelen op een pier en baden pootje in de zee (Tony).

Intussen is het twee uur en tijd voor een korte siësta in het hotel, waar voor Captur een plaatsje is gereserveerd met een verkeerspylon. Voor vanavond eten we weer naast het hotel. Dat was een goede keus, want om acht uur kwam het met bakken uit de lucht. Ons tafeltje stond klaar voor “Antonia”.

Morgen verkassen we land inwaarts naar Sos del Rey Catolico, net in Aragon.