Dag 13: Naar Pamplona

We verheugen ons erop: met de bus naar Pamplona. We staan bijtijds op, ontbijten, en parkeren goed tien uur de auto in de parkeergarage. Alles rond het station is nog gesloten. We drinken koffie aan de overkant en lopen naar het inmiddels geopende toeristen informatiepunt. We vragen hoe het met de buskaartjes moet. Het antwoord is helder:  Gewoon aan het loket dat om halfelf open gaat of anders bij de chauffeur. Komt goed. Om halfelf gaat de wachtruimte open, maar niet het loket, dus dat wordt bij de chauffeur.

Klokslag elf uur komt de bus er aan. De chauffeur moet even naar het toilet en ontdekt bij terugkomst dat de meeste wachtenden geen kaartje hebben. Daar heeft hij geen trek in, mensen met kaartje/abonnement mogen erin, de rest niet. Toeristen die hun koffer of rugzak al in de bagageruimte hadden geschoven halen die in paniek weer eruit en de bus scheurt weg. Ook de locals staan perplex. 

Ook wij zijn geschokt, maar we laten ons niet kennen en blijven bij ons plan om naar Pamplona te gaan. Maar dan met de auto. Nog geen uur later parkeren we Captur in Pamplona in een moderne parkeergarage met uitsluitend nummerbord herkenning. Handig.

Het weer is goed en we wandelen naar het oude deel van de stad.  Eerste richtpunt is de stierenarena en onderweg passeren mooie art nouveau architectuur. Inclusief een glazenwasser aan de torenwand. God beschermt hem. Bij de arena staat een beeld van Hemmingway. Hij woonde in Pamplona ten tijde van de burgeroorlog en was hier geliefd. 

De arena is het eindpunt van de stierenrennen die van 6 tot 14 juli plaatsvinden tijdens het festival van San Fermin. Een door velen verafschuwd gebruik. De route van de stieren door de straten is op de kaart met rode stippellijn aangegeven. 

We komen bij het barokke stadhuis en vinden daarnaast de toeristen informatie. Een stadsplattegrond is toch wel handig en we horen dat de oude markt nog open is. Daar gaan we nu dus als eerste naar toe. Het is zoals altijd een kleurrijk schouwspel.  
 

Na de lunch van (weer) een gedeelde combischotel en een salade, lopen we naar de kathedraal van Santa Maria le Real. We moeten entree betalen en krijgen 1€ bejaardenkorting.

Er is veel te zien, waaronder de graftombe van de Navarese koningen, inclusief Carlos lll en zijn vrouw, de klokkenluiders woning, en het komplete aanliggende klooster.

Alles is heel mooi vormgegeven. Dus we krijgen zeker waar voor ons geld.

Vanaf de kerk lopen we richting stadswallen, vanwaar je mooie uitzichten hebt. En natuurlijk: ook in Pamplona loopt de Camino. De wandelaars komen door de Franse poort naar binnen.

Het valt ons op dat Pamplona, ondanks enkele (soms heel) oude gebouwen vooral een echte art nouveau stad is met een recht stratenplan.

Er moet een kasteel zijn geweest, maar het Plaza de Castilla is vooral een groot plein dat door de eeuwen heen verschillende functies heeft gehad.
Aan dit pleinen staat ook het oudste café van de stad, café Iruña, een enorm grand “art nouveau” café. Hemmingway was er ook. We drinken er thee met cheesecake. We zijn best moe van al die indrukken en besluiten dat het genoeg is geweest. 
 

We halen de auto op en in een goed halfuur zijn weer bij de twee olijven. Na een korte rustpauze genieten we in de tuin van het uit Pamplona meegebrachte brood.

Morgen verkassen we naar Vittoria Gasteiz.