Dag 17: van Gasteiz naar Getaria

Vandaag een beetje regenachtig. Voor een reisdag is dat niet zo erg. Maar eerst naar E.Leclerc, het warenhuis (soort Makro), waar Emely in juli een klantenkaart van heeft aangeschaft, waarop een saldo staat dat ze toen niet kon verzilveren. We hebben het als een bijzonder cadeau gekregen. Dat wil zeggen, de bonuskaart en de kassabon waarop het saldo staat. Bij de ingang vragen we nog even bij een mevrouw aan de infobalie hoe het werkt. Haar een beetje engels sprekende collega legt het uit: gewoon inkopen doen en bij het afrekenen komt het vanzelf goed.

We vullen ons karretje met wat flessen wijn, doen onze dagelijkse boodschappen op de grote foodafdeling en Tony tikt ook nog een doosje smeer op de kop voor de witte sneakers.

Het afrekenen bleek toch nog even spannend. Tony heette even Emely, maar dat vonden we niet erg. 

We laden de boodschappen in en gaan op weg naar de kust. We mijden zoveel mogelijk de autostrada en zien veel industrie in dit gebied van Baskenland. We stoppen in Arrasate, waar we erachter komen dat witte strepen met een B en een R ertussen verboden gebied zijn voor Captur. Voor het kwartiertje koffie geen probleem, blijkt achteraf.

We rijden mooi groen naar Deba, waar de gelijknamige rivier in de Golf van Biscaje duikt. De zee schuimt net zo hard als bij ons.

In een cafeetje nemen we raciones met kaas en yoghurt toe, en koffie natuurlijk.

Getaria, een vissersdorpje, is vlakbij. Via whats-app krijgen we codes toegestuurd van mevrouw Rosi om ons appartementje te betreden. Het is klein, maar van alle gemakken voorzien en de slaapkamer heeft uitzicht op zee. 

We verkennen een beetje het dorp. Het heeft ook een Santa Maria, strand, en een vissershaven.